Przełęcz Tąpadła- wokół szczytu Raduni
Stopień trudności:
Informacje o trasie:
Dystans
Suma podejść
Wymagania sprzętowe
Czas przejścia
Rodzaje nawierzchni
Wymaga asystenta
Legenda
Rodzaje nawierzchni
Asfalt, beton, betonowa kostka brukowa
Asfalt, beton, betonowa kostka brukowa, bardzo równa i gładka nawierzchnia. Brak przeszkód, można przejechać zwykłym wózkiem inwalidzkim, wózkiem dziecięcym, łatwa do przebycia przez osoby niewidome/niedowidzące.
Twarda, równa droga szutrowa lub podobna
Twarda, równa droga szutrowa lub o innej nawierzchni. Brak przeszkód, można przejechać zwykłym wózkiem inwalidzkim, wózkiem dziecięcym, łatwa do przebycia przez osoby niewidome/niedowidzące.
Droga równa, twarda, nieliczne utrudnienia
Droga równa, twarde podłoże, jednak mogą wystąpić nieliczne utrudnienia: rynny odprowadzające wodę, odcinki o luźnym, grząskim podłożu, kałuże etc. Trasa do pokonania wózkiem inwalidzkim z przystawką terenową, droga nie powinna przysporzyć problemów również osobom niewidomym/niedowidzącym. Występują drobne kamienie o wielkości orzecha włoskiego..
Droga trudna, (korzenie i inne nierówności)
Droga trudna, sporo utrudnień w postaci korzeni, podłużnych i poprzecznych nierówności, kamieni wielkości pięści lub na taką wysokość wystających z podłoża. Do pokonania wymagany jest wózek terenowy. Pokonanie trasy, ze względu na liczne utrudnienia może przysporzyć spore problemy osobom niewidomym/niedowidzącym oraz osobom samodzielnie poruszającym się z dysfunkcjami narządów ruchu i kręgosłupa.
Trasa bardzo trudna, spore utrudnienia
Trasa bardzo trudna, spore utrudnienia w postaci dużych kamieni, poprzecznych i podłużnych nierówności o głębokości większej niż 10 cm. Pokonanie trasy, tylko w wózku terenowym, wymaga sporego zaangażowania asystentów pchających wózek. Trudna do przejścia dla osób niewidomych/niedowidzących oraz osób samodzielnie poruszających się z dysfunkcjami narządów ruchu.
Bardzo trudny, krótki odcinek trasy
Bardzo trudny, krótki odcinek trasy, może wymagać przeniesienia wózka oraz uważnej i bardzo czujnej asysty osoby niewidomej/niedowidzącej oraz osoby samodzielnie poruszającej się z dysfunkcjami narządów ruchu.
Poziomy trudności
Bardzo łatwa trasa
Łatwa trasa
Średnia trasa
Trudna trasa
Bardzo trudna trasa
Wymagania sprzętowe
Wózek inwalidzki
Wózek inwalidzki z przystawką terenową
Wózek terenowy
Trasa częściowo tworzy pętlę, a częściowo biegnie tym samym odcinkiem w obu kierunkach Trasa została oceniona jako trudna z uwagi na dosyć męczące podejście po nierównej nawierzchni podczas pierwszej połowy trasy. Z uwagi na kamienie i poprzeczne nierówności nawierzchni wózek terenowy jest niezbędny.
Droga biegnie wokół szczytu, początkowo niebieskim szlakiem pieszym, w dalszej części jest nieoznakowana. Trasa przecina wszystkie zbocza Raduni, podczas wędrówki prowadzi przez dobrze nasłonecznione tereny w pierwszej części, oraz mniej nasłonecznione i zacienione odcinki w drugiej.
Rodzaj nawierzchni
Trasa prowadzi leśną, szeroką drogą o zróżnicowanej nawierzchni. Pierwszy odcinek prowadzi pod górę, podczas podejścia występują liczne kamienie i wzdłużne nierówności drogi w postaci rynien wymytych przez wodę podczas deszczów. Druga połowa trasy wiedzie po terenie z niewielkim nachyleni pod górę, płaskim lub biegnącym w dół o równej nawierzchni i nie przedstawia żadnych trudności.
Gastronomia
W soboty i niedziele na Przełęczy Tąpadła otwarty jest mały bar z napojami i podstawowymi daniami gastronomicznymi typu frytki, kiełbasa na ciepło, placek na słodko.
Zagospodarowanie turystyczne
Na Przełęczy Tąpadła dostępne jest:
- Miejsce na ognisko ze stołami i ławami oraz wiata z możliwością wjazdu wózkiem
- Parking darmowy oraz płatny, na którym znajduje się darmowy punkt naprawy rowerów z podstawowymi narzędziami i pompką rowerową
- Przystanek autobusowy
Dostępność sanitariatów
Brak toalet.
Charakterystyka trasy
Radunia znajduje się w masywie Ślęży. Miejsce jest dobrze znane na Dolnym Śląsku, popularne zwłaszcza wśród mieszkańców Wrocławia. Dobra dostępność komunikacyjna powoduje, że w trakcie weekendu Ślęża przyciąga dużą liczbę turystów, jednak większość z nich kieruje się na najwyższy szczyt masywu, czyli Ślężę (nazwa taka sama, jak nazwa całego masywu). Szlaki znajdujące się na sąsiadującej Raduni są mniej uczęszczane, dzięki czemu znajdziemy tutaj spokój w otoczeniu lasów mieszanych, z widokami na Ślężę po stronie północnej oraz Wielką Sowę na pierwszym planie i Sudety wraz z przedgórzem w dalszej perspektywie, po stronie południowej. Spacerując zaproponowaną trasą, która pokrywa się z granicą Rezerwatu Przyrody Góra Radunia możemy zobaczyć karłowate dęby, które ze względu nie kiepskie warunki glebowe oraz małą ilość wody osiągają bardzo małe rozmiary, mimo sędziwego wieku.