Polana Jakuszycka – Kobyla Łąka
Stopień trudności:
Informacje o trasie:
Dystans
Suma podejść
Wymagania sprzętowe
Czas przejścia
Rodzaje nawierzchni
Wymaga asystenta
Legenda
Rodzaje nawierzchni
Asfalt, beton, betonowa kostka brukowa
Asfalt, beton, betonowa kostka brukowa, bardzo równa i gładka nawierzchnia. Brak przeszkód, można przejechać zwykłym wózkiem inwalidzkim, wózkiem dziecięcym, łatwa do przebycia przez osoby niewidome/niedowidzące.
Twarda, równa droga szutrowa lub podobna
Twarda, równa droga szutrowa lub o innej nawierzchni. Brak przeszkód, można przejechać zwykłym wózkiem inwalidzkim, wózkiem dziecięcym, łatwa do przebycia przez osoby niewidome/niedowidzące.
Droga równa, twarda, nieliczne utrudnienia
Droga równa, twarde podłoże, jednak mogą wystąpić nieliczne utrudnienia: rynny odprowadzające wodę, odcinki o luźnym, grząskim podłożu, kałuże etc. Trasa do pokonania wózkiem inwalidzkim z przystawką terenową, droga nie powinna przysporzyć problemów również osobom niewidomym/niedowidzącym. Występują drobne kamienie o wielkości orzecha włoskiego..
Droga trudna, (korzenie i inne nierówności)
Droga trudna, sporo utrudnień w postaci korzeni, podłużnych i poprzecznych nierówności, kamieni wielkości pięści lub na taką wysokość wystających z podłoża. Do pokonania wymagany jest wózek terenowy. Pokonanie trasy, ze względu na liczne utrudnienia może przysporzyć spore problemy osobom niewidomym/niedowidzącym oraz osobom samodzielnie poruszającym się z dysfunkcjami narządów ruchu i kręgosłupa.
Trasa bardzo trudna, spore utrudnienia
Trasa bardzo trudna, spore utrudnienia w postaci dużych kamieni, poprzecznych i podłużnych nierówności o głębokości większej niż 10 cm. Pokonanie trasy, tylko w wózku terenowym, wymaga sporego zaangażowania asystentów pchających wózek. Trudna do przejścia dla osób niewidomych/niedowidzących oraz osób samodzielnie poruszających się z dysfunkcjami narządów ruchu.
Bardzo trudny, krótki odcinek trasy
Bardzo trudny, krótki odcinek trasy, może wymagać przeniesienia wózka oraz uważnej i bardzo czujnej asysty osoby niewidomej/niedowidzącej oraz osoby samodzielnie poruszającej się z dysfunkcjami narządów ruchu.
Poziomy trudności
Bardzo łatwa trasa
Łatwa trasa
Średnia trasa
Trudna trasa
Bardzo trudna trasa
Wymagania sprzętowe
Wózek inwalidzki
Wózek inwalidzki z przystawką terenową
Wózek terenowy
Długość trasy to ok. 15 km (7,5 km w jedną stronę, powrót tym samym szlakiem). Droga z Jakuszyc do schroniska Orle nie przedstawia żadnych trudności i można ją pokonać zwykłym wózkiem inwalidzkim. Trasa od Jakuszyc do Rozdroża pod Działem Izerskim prowadzi żółtym szlakiem pieszym, a następnie od rozdroża do schroniska Orle szlakiem pieszym koloru zielonego. Droga jest dobrze nasłoneczniona, ale w wielu miejscach może schronić się w cieniu drzew na poboczu drogi. Podczas weekendu oraz w dni wolne od pracy panuje tutaj spory ruch turystyczny pieszy i rowerowy, należy więc spacerować poboczem drogi.
Trasa jest bardzo łatwa na odcinku Jakuszyce – schronisko Orle. Wędrówkę można zakończyć przy tym schronisku, wtedy długość trasy wyniesie 9,4 km w obie strony.
Trasę od schroniska Orle w kierunku Kobylej Łąki, należy pokonywać wózkiem z przystawką terenową. Pokonanie tej części zwykłym wózkiem inwalidzkim jest możliwe tylko przy pomocy silnego i doświadczonego asystenta.
Rodzaj nawierzchni
Z Jakuszyc do schroniska Orle spacerujemy drogą o nawierzchni asfaltowej. Od schroniska Orle w kierunku Kobylej Łąki charakter nawierzchni ulega zmianie. Na tym odcinku jest to droga szutrowa z kamieniami i kałużami.
Gastronomia
W Jakuszycach znajdują się 2 restauracje. W Dolnośląskim Centrum Sportu również możemy skorzystać z gastronomii. W schronisku Orle możemy zamówić dania obiadowe oraz ciepłe i zimne napoje. Podczas sezonu letniego, przy schronisku, na zewnątrz funkcjonuje grill, gdzie możemy zamówić potrawy z rusztu oraz zimne napoje.
Zagospodarowanie turystyczne
- Parking płatny w Jakuszycach.
- Dolnośląskie Centrum Sportu na Polanie Jakuszyckiej
- Wiata turystyczna na Rozdrożu pod Działem Izerskim
- Schronisko turystyczne Orle
- Przy schronisku Orle – miejsce na ognisko, stoły i ławy do siedzenia, możliwość rozbicia namiotu
- Wiata turystyczna na Kobylej Łące
Dostępność sanitariatów
W Dolnośląskim Centrum Sportu na Polanie Jakuszyckiej możemy skorzystać na toalet przystosowanych dla OzN. W schronisku Orle również znajdują się toalety, jednak nie są one przystosowane, ponadto wstęp do schroniska jest utrudniony z uwagi na schody przy wejściu do obiektu.
Charakterystyka obszaru
Góry Izerskie to niezbyt wysokie pasmo o łagodnych wierzchowinach. Najwyższy szczyt po polskiej stronie to Grzbiet Kamienicki (Kamienica) wznoszący się 974 m n.p.m. Wiele szlaków turystycznych prowadzi po płaskim terenie, co sprzyja długim, niezbyt forsownym wędrówkom. Mimo niewielkiej wysokości, góry te charakteryzują się bardzo mroźnym klimatem. Gruba pokrywa śnieżna może zalegać tutaj od października do maja. Hala Izerska uważana jest za polski biegun zimna, w 1996 roku w lecie zanotowano tutaj temperaturę -5,5 °C, pomiar był robiony dwa metry powyżej gruntu. Przygruntowe przymrozki nie są niczym zaskakującym nawet w lecie. Obszar ten jest również bardzo deszczowy, z roczną sumą opadów rzędu 1500 mm. Mimo ostrych warunków pogodowych Góry izerskie przyciągają turystów z całej Polski, na co niewątpliwie wpływ ma ich dzika natura. Najczęstszym celem wędrówek jest Izerska Hala z rozległymi Torfowiskami oraz Stóg Izerski, na który można wjechać kolejką gondolową. W Górach Izerskich istnieją dwa rezerwaty przyrody: Torfowiska Doliny Izery oraz Krokusy w Górzyńcu. Z uwagi na brak zanieczyszczenia światłem Izerska Hala oraz teren wokół schroniska Orle doskonale nadaje się do obserwacji nocnego nieba. 4 listopada 2009 roku na tym terenie powołano Izerski Park Ciemnego Nieba jako pierwszy w Polsce i Czechach oraz pierwszy na świecie transgraniczny park ciemnego nieba.
